Forum'da ara:
Ara


Yazar Mesaj
Mesaj21.04.2011, 22:47 (UTC)    
Mesaj konusu: Kelebeğin Korkusu

Kelebeklerle ilgili fazla bilgim yok ama kelebekleri bilgidiğim kadarıyla yazdım Smile


Kelebeğin Korkusu

O yetişkin olunca kısa bir ömür geçireceğini bilseydi,hep tırtıl olarak kalmaya razıydı.Ama bu onun elinde değildi.İstede(ki bunu asla istemez) istemesede yetişkin olup kelebek haline dönecekti.Havada özgürce uçarak dolaşmayı,çiçekten çiçeğe konmayı bile gözden çıkarmıştı.Onun tek derdi uzun bir süre yaşamak ve dünyanın tadını çıkarmaktı.Düşüneceği tek şey kalmıştı neslini devam ettirmesi gerekmekteydi.Aradan aylar geçmesine rağmen hala gözlerinin kapanacağı günü bekliyordu..Artık bir tırtıl değildi,saydam kanatlarının üstünde hafif dağılan tüyleri ve mavi renkte oluşmuş yetişkin bir kelebekti.

Dünyada,küçük olmasına rağmen dünya onun için çok dar geliyordu,boğuluyordu.Sanki ince saydam kanatlarından zincirlenmişti,uçmaya kalksa kopardı.Bir çiçeğin yanına geldi ve üstüne konmayı denedi ama başaramadı.Yere yığıldı,yok olacağı günü düşünüyordu..Belki yarın yada hemen şimdi diye içinden geçirmeyi unutmuyordu.Üstüne konmaya çalıştığı çiçeğin üstüne,sevinç içinde iki kelebeğin konduğunu gördü.Bunların seviçlerine anlam veremiyordu.Oysa ki o iki kelebek dünyaya bir günlüğünede gelmiş olsalar dünyanın tadını çıkarmayı başarabiliyorlardı.Belkide 1 gün,1 hafta,1 yıl yaşayabilir ama ne hafta ne de yıl bunlar onun için çok uzun bir zamandı.Kelebek oluşunun birinci günüydü.Zaman durmuyordu her zamanki gibi ilerliyordu ama onun için dakikalar saniye gibiydi.Minicik gözleriyle güneşin hareketlerini gözlüyordu.Güneş batışa geçmek için hazıra durmuştu.İşte sonum gelmek üzere diye içinden geçirdi.Güneşin yavaş yavaş batışını izliyordu.Güneş battı,onun için saniyeler artık dakikalara çevrildi.Ortalık zifiri karanlığa büründü hemde ormana yakışacak bir şekilde.

Minicik gözlerini açtığında güneşin parlak ışıkları minicik gözlerini rahatsız ediyordu.Gece korkudan uykuya dalmıştı.Biranda o sevinçle ince kanatlarını hızlı bir şekilde çırpmaya başladı.Ormanın bütün güzelliklerini görmek için can atıyordu.Ormanın en göz alıcı yeri,etrafında türlü çiçekleri olan ve yukarıdan aşağıya doğru akan akarsuydu.Orayı bulması epey zaman almıştı.Orada çiçekten çiçeğe konup,akarsuyun etrafında dolaşmaya başladı..Artık o iki kelebeğin neden sevinç içinde olduklarını daha iyi anlamış gibiydi.Zaman onun için çok hızlı geçmişti,çünkü güneş yine batmak üzere duruşa girdi.Acaba bu gece mi? yoksa yarın mı? diye içinden geçirdi.Güneş her zaman ki gibi yavaşş yavaş batıyordu,ama o öyle görmüyordu.Yine yok olma korkusu başlamıştı.Dün gibi uyuya kalıp sabah güneşin ışıklarıylauyanmak istemişti,ama..

Güneşin ışıkları karanlığı yavaş yavaş çökeltiyordu.Ama onun karanlığını değil;neslini devam ettirmeden,gözlerini o güzel güne açamadı.


Faruk ÖNCEL
22 Nisan Cuma 2011
[/b]
______________
Çocukken kendimi yalnız hissederdim; hala öyle hissediyorum çünkü; bazı şeyleri biliyorum ve bunları hiç bilmedikleri yada bilmek istemedikleri anlaşılan insanlara bazı ip uçları vermeye çalışıyorum.
C.Gustav Jung
Mesaj22.04.2011, 07:44 (UTC)    
Mesaj konusu:

Güzel paylaşım duygulandırdın beni...
______________
Destek: support-tr( at )webme.com not:(at) değil @ Arrow Sıkça Sorulan Sorular Arrow Googleye Kayıt Resimli Anlatım
PROFESYONEL KENDİSİNİN YAPTIĞI YARDIMLARI DEĞİL, KENDİNE YAPILAN YARDIMLARI HATIRLAYANDIR.
Mesaj22.04.2011, 07:56 (UTC)    
Mesaj konusu:

Teşekkürler.
______________
Çocukken kendimi yalnız hissederdim; hala öyle hissediyorum çünkü; bazı şeyleri biliyorum ve bunları hiç bilmedikleri yada bilmek istemedikleri anlaşılan insanlara bazı ip uçları vermeye çalışıyorum.
C.Gustav Jung
Önceki mesajları göster:   


Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Türkçe Çeviri: phpBB Türkiye & Erdem Çorapçıoğlu