İnsanoğlu denilince akla bizi ve bu bütün evreni yaratan Allah aklımıza gelir nedenmi?
Çünkü insanları yani insanoğlu`nu Allah yaratmış ve eksiksiz yani özel olarak yaratmıştır..
İnsanoğlu olarak zulüm müdür var olmak? yoksa zulüm müdür var olmaya çabalarken göz göre göre es geçmek yaşanılası her şeyi? "insan olmak zor zanaat" miş. biraz fazla mı abartıyoruz insanın oğlu olma durumumuzu... illa ki bahşedilmiş bütün bu yetilerden, veyahut diğer canlılara nazaran bir çeşit ayrımıcılık nihayetinde vücut bulmuş bu bedenlerden yararlanacağız... bazen aşık da olacağız, nefret etmeyi becerebildiğimizden az da olsa; sevilmeyi de becerebileceğiz, sevmeyi beceremediğimiz kadar, kısacası hazmedebildiğimiz kadar yaşayacağız her saniyesini hayatın. duygularımız var ya. feragat etmek imkansız herhangi birinden; ya seveceğiz, ya nefret edeceğiz, aşağı tükürsen sakal, yukarı tükürsen bıyık misali...
demem o ki, insanoğlu sevmeyi bile beceremezken nasıl isim koyar bu nefrettir diye. nefretin ne demek olduğunu bilmek için sevmenin anlamını bulmak gerekmez mi? ya da tam anlamıyla nefret edebilmek için farz-ı misal bir zaman, bir yerde sevmeyi de becerebilmiş olmak gerektiğini düşünmek cahillikten ileri gelen bir tavır mı? radikal olmaya çabalarken saçmalıyor muyuz ne? sorsan herkesin nefret ettiği biri var, sorsan herkes birine aşık. biraz kolay mı harcamaya başladı insan oğlu, bir diğer insanın oğlunu. gitgide acımasızlaşıyor muyuz ne?
Fazla mı abartıyoruz insanın oğlu olma durumumuzu? insanız işte... alelade bir varlık.
Ütopik masallarımızda bile şiddetli mi yaşar olduk en saf duygularımızı. şirin için dağları delerken bu kadar kolay mı vazgeçtik diğer bütün her şeyden, dağdaki çoban veya küçücük bir karıncanın hayatı bu kadar mı kayda değer bulunmadı duygularını bilinçli bir biçimde yaşayan tek canlı olarak insanın oğlu için.
duyguların kralı shakespeare, sırf romeo juliet'e aşık diye nasıl bir yılana kıyabildi zehirini çıkarabilmek için. biz seviyoruz diye bir çiçeğin hayatını nasıl sona erdirebildik gözlerinde iki saniyelik mutluluğunu görebilmek için "aşık!" olduğumuz kadının. biraz abarttık mı ne?
severek bu kadar oluyor, bir de nefret etsek neler olur hepimiz biliyoruz... biliyoruz ama söylemiyoruz. düşünüyormuş gibi yapıyoruz ama zerre düşünmüyoruz; düşünmek istemiyoruz. insanız ya. ödün vermek zulüm gibi geliyor kendimizden. kısaca, biz sevmeyi bile beceremiyoruz.
insanoğlu işte... alelade bir varlık.
Buda benim insanoğlu için yazdığım bir şiir (Sırf sizin için..)
9 ay güne kadar ağlamaz.
10 yaşına kadar sevimli yaramaz.
20 yaşında gençliğin kıymetini anlamaz.
30 yaşında hayatını yaşar parası olmaz.
40 yaşında parasız yaşanmaz.
50 yaşında yolun yarısı kaygılanmaz.
60 yaşında sağı solu belli olmaz.
70 yaşında bir işe yaramaz.
80 yaşında duymaz ve anlamaz,
90 yaşında muhtemelen yaşamaz.
100 yaşında tarih olur unutulmaz.
Kafiyesiz okumayanda mutlaka anlamaz..
Sizden rica ediyorum hepsini okuyun hemen paylaşım için teşkkürler yazıp geçmeyin okuyun mutlaka birşey anlayacaksınız.. ______________ Oyyunkom & Oktay-Blog ikiside şahsıma aittir. İki site üzerinden paylaşım yapmam veya mesaj atmam sizi yanıltmasın.
Çerezler küçük bilgi verici metinlerdir, bizim veya iş ortaklarımızın tarayıcınız aracılığıyla size ulaşmamızı sağlar.
Tarayıcınızdaki ayarları değiştirerek istediğiniz zaman çerez kullanımını engelleyebilirsiniz.
Genel Veri Koruma Yönetmeliği ile uyumlu aşağıdaki çerezleri kullanıyoruz:
- Temel çerezler: Web sitesinin tam olarak işlevsel olması için kesinlikle gereklidir.
- Opsiyonel Çerezler: İsteğe bağlı çerezlerdir ve web sitesini geliştirmemize yardımcı olur, ör. sizi kişisel olarak tanımlamadan web sitesindeki kullanım davranışınızın analiz edilmesi gibi.
Gizlilik politikamızdan daha fazla bilgiye ulaşabilirsiniz.
