net-muratt yazmış: Barışık halde karışık hislerimden yorgan yaptım. Gece yatarken üzerime örttüm yalnızlığımı,kapandım... Aşkımın gözyaşları deniz,içinde Yunus balıkları, ne zaman duracak bilmem kafamın dönme dolapları. İnecek Var,Durdurun Dünyayı...! Ben; anlamsız kavgalarla, Ben; yarınsız sevdalarla, Ben; anlatılan masallarla yitirdim inancımı.. Ben; kan gövdeyi götürürken, Ben; can bedenden ayrılırken, Ben; kan damardan çekilirken, öğrendim yaşamayı... Kuralsız insanların sahte cennetlerinde, yanlışı doğrudan, karayı beyazdan, adamı adamdan, insanı insandan ayırmakla geçti gençliğim. Başarmak için inanç, inanmak için yürek, kazanmak için bilek gerekliymiş. Adımlarını sert basmalı, yumruğunu sert vurmalı, sesin gür çıkmalıymış. Taş kadar ağır, taş kadar sağır, taş kadar küçük, taş kadar büyük olunmalıymış. Karnın açken bile kuyruğun dik, belin bükülse bile başın hep dik kalmalıymış... ŞİMDİ TANIDIN MI BENİ?????
O kadar güzel bir anlatım ki..
Sanırım herkes tanır
Çok güzel bir paylaşım, yüreğinize sağlık...