Liseye yeni başladım.
ilk onu gördüm karşımda.
öyle güzel bir insandıki, adı denizdi.
deniz kadar engin, deniz kadar güzel ve maviydi.
o güzel gözlerine aşık oldum ona bakarken.
sınıfta tek arkadaşım oydu.
onu gizli gizli sevdiğimi Allah'dan ve yüreğimden başka kimse bilmiyordu.
hep benim yanımdaydı.
hep beraberdik hep bizbizeydik hayatta.
onu çok sevdiğimi onsuz olamadığımı bilmiyordu.
söyleyemedim.
çünkü bana "sen benim en iyi dostumsun..." diyordu hep.
o beni hep bir arkadaş olarak bildi.
bende bu sevdayı hep yüreğimde yaşadım.
okul bitti, mezun olduk, o başka yere gitti, ben başka yere.
ama onu unutamadım,
yerine başkasını koyamadım.
elimde bir resmi var yıllarca hep ona baktım,
ona aşkım dedim,
onunla güldüm onunla ağladım...
sevemedim kimseyi....
yıllar sonra öldüğünü öğrendim,
dünyam yıkılmıştı artık.
hayatta sevdiğim insan artık yoktu.
artık aramıza kara toprak girdi.
sevdiğimi kaybettim.
ne kadar talihsiz bir insanım.
keşke zamanın da onu sevdiğimi söyleseydim.
keşke..
günler sonra annesi geldi yanıma.
bana bi defter verdi.
şeklindende belliydi.
bu denizin günlüğüydü.
bana bırakmış ölmeden.
açıp okuyamadım önce.
belkide sevgilisi veya bi başkasının adı vardı içinde.
ama dayanamadım açtım okudum.
ama yazanları okuyunca birdaha kahroldum yüreğim yangın oldu.
" sevgili günlük,
bugün yine beraberdik onunla.
okuldaki tek arkadaşımla.
o çok iyi bir insan günlük.
onu çok seviyorum ama o beni arkadaşı olarak görüyo.
aşkımı söylersem belkide dostluğumuz biter günlük.
ona söyleyemem.
o benim en iyi dostum,
arkadaşım, gizli aşkım sevdiğim.
aşığım ama söyleyemiyorum ne kadar acı değilmi günlük.
gün gelicek okul biticek günlük işte o zaman yıkılırım.
keşke hep yanımda olsa.
ama o beni arkadaşı olarak görüyo günlük.
aşkım beni arkadaşı olarak görüyo...."
beni sevdiğini sen öldükten sonramı öğrenicektim gülüm.
ama sen merak etme.
birkaç güne kalmaz bende gelirim yanına.. 
______________
(
