Zülfü Livaneli Şarkıları

Bir Seni Özledim Bir De Memleketimi

Yine hasret duman duman gönlümde*2
Bir seni özledim bir de memelektimi*2
Ağzımda cigaram yüreğimde sen*2
Bir seni özledim bir de memleketimi*2

Uzandım ranzama boyu boyunca*2
Gardiyan kapıya canım kilit vurunca*2
Duvarda asılı sazım alınca*2
Bir seni özledim bir de memleketimi*2

Hasretinden benim yüreğim yanık*2
Bir avuç gökyüzü gökyüzü canım etraf karanlık*2
Karşımda duruyor zalım parmaklık*2
Bir seni özledim bir de memleketimi*4

Bizim

Canlar canı dosta giden
Kahır dolu yollar bizim
Sevdamızdan sual eden
Sevda bilmez kullar bizim

Bir başına türkü yakan
Kuş altında dallar bizim
Bizden kopup bize akan
Çorak ilde seller bizim

Samanyolu sarı diken
Ayda açan güller bizim
Gün devşirir yıldız eken
Karanlıkta yıllar bizim

Harap olmuş gönül evi
El gönlünde çöller bizim
Yanıp gitmiş gökte mavi
Yere yağan küller bizim

Boz Atlı Hızır

Sabah namazında çıktım Kozan'dan
Gözüm korktu hızan oğlu hızandan
Kör olmuş kahyası düşmüş izandan
Yürü Sultan Hızır car günün geldi
Yetiş merdan Ali car sende kaldı

Atlar dizim dizim kardan çıkmıyor
Kamber cevabetmiş daha gitmiyor
Çağırdım pirime gelip yetmiyor
Yürü Sultan Hızır car günün geldi
Yetiş merdan Ali car sende kaldı

Atların gözünü duman bürüdü
Gözüm yaşı sel oldu yürüdü
Takatım dermanım gitti çürüdü
Yürü Sultan Hızır car günün geldi
Yetiş merdan Ali car sende kaldı

Dağların başı yavuzdur yavuz
Er odur ki daim gezer yalavuz
Boz atlı Hızır bize olsun kılavuz
Yürü Sultan Hızır car günün geldi
Yetiş merdan Ali car sende kaldı

Gediğin başından baktım geriye
Birisi kıra binmiş biri doruya
Birini benzettim Şahım Ali'ye
Yürü Sultan Hızır car günün geldi
Yetiş merdan Ali car sende kaldı

Kul Ahmed'im çok ağladı çok güldü
Boz atlı Hızır bize kılavuz oldu
Car diyen kulların carına geldi
Yürü Sultan Hızır car günün geldi
Yetiş merdan Ali car sende kaldı

Bozgun Öter Telimiz

Yüce dağlar benim bir sualim var
Hani size konup göçen ilimiz
Arap ata binip cirit atanlar
Görünmüyor gözü kanlı delimiz

Öterse de bozgun öter bağlama
Hançer alıp dertli sinem dağlama
Gider oldum kömür gözlüm ağlama
Hakkın emri ayrı düştü yolumuz

Kahpe felek kıyma bana yazıktır
Ayrılık elinden bağrım eziktir
Çekilmiş siyeçler bağlar bozuktur
Ayrılık gazeli döktü gülümüz

Üç beş kişi kalmış türkü diyenler
Al üstüne yeşil donu giyenler
Kıl kara çadırda geçmiyor günler
Onun için bozgun öter telimiz

Karac'oğlan der ki yazsam bir satır
Kadir mevlam işimizi sen bitir
Kısmet nerde ise çeker iletir
Kimse bilmez nerde kalır ölümüz

Bulut Mu Olsam


Denizin üstünde ala bulut
Yüzünde gümüş gemi
İçinde sarı balık
Dibinde mavi yosun
Dibinde mavi yosun

Kıyıda bir çıplak adam
Durmuş düşünür
Bulut mu olsam gemi mi yoksa
Yosun mu olsam balık mı yoksa

Ne o ne o ne o ne o
Deniz olunmalı oğlum

Bulutuyla gemisiyle balığıyla yosunuyla
Bulutuyla gemisiyle deniz olunmalı oğlum

Büyük İnsanlık

Büyük insanlık gemide güverte yolcusu
trende üçüncü
mevki şosede
yayan büyük insanlık.

Büyük insanlık sekizinde işe gider
yirmisinde evlenir
kırkında ölür
büyük insanlık.

Büyük insanlığın toprağında gölge yok
sokağında fener
penceresinde cam
büyük insanlık

Ekmek büyük insanlıktan başka herkese yeter
pirinç te öyle
şeker de öyle
kumaş ta öyle
kitap ta öyle

ama umudu var büyük insanlığın
umutsuz yaşanmıyor

Ceylan

Kova kova indirdiler yazıya
Tut ettiler al kınalı tazıya
Kıyma zalim kıyma körpe kuzuya

Kaç kuzulu ceylan yad avcı geldi
Avcılar elinde kaç kuzun kaldı

Kanlı olur avcıların tazısı
Kara imiş yavruların yazısı
Meme mi istersin ana kuzusu

Kaç kuzulu ceylan yad avcı geldi
Avcılar elinde kaç kuzun kaldı

Süre süre indirdiler dağlardan
Mor sümbüllü bahçelerden, bağlardan
Kerem der ki şu geçtiğim yollardan

Kaç kuzulu ceylan yad eller geldi
Avcılar elinde kaç kuzun kaldı

Çağrışa Çağrışa

Çağrışa Çağrışa Havada Turnam
Bagdat'tan Mı Geldin, Ağzında Hurman
Emanetin Sana, Sılama Uğra
Eğlen Turnam, Eğlen, Pire Gidelim

Ali'nin Çağırdığı Yere Varalım
Hasan'la Hüseyn'e Gönül Verelim
On İki İmamlara Yüz Sürelim
Eğlen Turnam, Eğlen, Pire Gidelim

Kerbela Çölünden Sakin Mi Geldin
Ne Yaman Ötersin, Bağrımı Deldin
Sen De Benim Gibi Yetim Mi Kaldın
Eğlen Turnam, Eğlen, Pire Gidelim

Alamışam Ela Gözde Yaşım Var
Kaynamışam Her Ocaktan Aşım Var
İmam Hüseyn Eşiğinde İsim Var
Eğlen Turnam, Eğlen, Pire Gidelim

Kul Hüseyn'im Der Ki Kaynadım Coştum
Bu Aşkın Elinden Serimden Geçtim
Çağrışa Çağrışa Aralar Aştım
Eğlen Turnam Eğlen, Pire Gidelim

Çırak Aranıyor

Elim sanata düşer usta
Yürek acıya
Ölüm hep bana, bana mı,
Düşer usta?

Sevda ne yana düşer usta
Hicran ne yana
Yalnızlık hep bana, bana mı,
Düşer usta?

Gurbet ne yana düşer usta
Sıla ne yana
Hasret hep bana, bana mı,
Düşer usta?

Çok Uzak (Bu Bulanık Anıyı)

Bu bulanık anıyı anlatmak isterdim
Ama silinmiş nerdeyse bir şey kalmamış
Çok eskiden çok ta gençlik yıllarımdan
Bu bulanık anıyı anlatmak isterdim

Bir giysiydi sanki yaseminler
Ağustostaydı ağustosta bir akşam
Gözlerini hatırlıyorum biraz sanırım maviydiler
Ah evet maviydiler mavi gökyakuttan

Dağlara Küstüm

Tozlu yollarına düştüm de geldim
Haramiler kesmiş suyun başını
Yolların bacını verdim de geldim
Bilmem kim silecek gözüm yaşını

Kendime kastım Ali, dağlara küstüm Ali
Dar günde dostum Ali

Kınama hallerimi, bağlama dillerimi
Açık et yollarımı

Zalimin elinden kapına geldim
Kan gölü içinde bunaldım kaldım
Yetiş ya erenler canımdan oldum
Bilmem kim saracak yaralarımı

Emeğine sağlık teşekkürler

Zülfü Livaneli - Doğdukları Yerde Ölenler

Bozkırda bir kasabadan geçerken
Tozlu yolda iki sıralı kahveler
Öyle sakin kıpırtısız
Otobüsü süzerler
Doğdukları yerde ölenler

Sıcak öğle sonları, kan uykularda
Serinliği dipsiz kuyuların
Soğutulmuş testilerde sızıntı
Güneş birden devrilir gider
Ve geceleri titrek fenerler
Hiç şıkayet etmezler
Doğdukları yerde ölenler

Dağ başında bir köyde
Kar altında dal gibi bir kız
Munzur dağı gibi köye yazgılı
Çeşme başındakı gülüşmeler

Dünya onlar için dönmez
Bilmezler yol yorgunluğunu
Sesleri yankı bulur
Hep aynı kayadan, aynı saat diliminden
Düşlerinde Çin-ü Maçin'e giderler
Doğdukları yerde ölenler

Dönen Dönsün

Ela gözlüm benle gitmek dilersen
Eylen güzel eylen bile gidelim
Yel vursun erisin dağların karı
Koyun kuzu melesin de gidelim

Irak derler Karaman'ın ilini
Köprüsü yok geçemedim selini
Menevşe yaylanın perçem belini
Lale sümbül bürüsün de gidelim

Karacaoğlan der ki geçti ne fayda
Merhamet kalmadı yoksula bayda
Bu ayda olmazsa gelecek ayda
On bir ayın birisinde gidelim
Kadılar müftüler fetva yazarsa
İşte kement işte boynum asarsa
İşte hançer işte başım keserse
Dönen dönsün, ben dönmezem yolumdan

Bir gün mahşer olur divan kurulur
Suçlu suçsuz gelir orda derilir
Piri olmayanlar orda bilinir
Dönen dönsün, ben dönmezem yolumdan

Pir Sultan'ım arşa çıkar ünümüz
O da bizim ulumuzdur pirimiz
Hakka teslim olsun garip canımız
Dönen dönsün, ben dönmezem yolumdan