Kendi yazılarımdan en sevdiğim yazı olan "Kötüsüyle Güzelliğiyle İstanbul " sizinle paylaşacağımve ismimin ve soyadımın çıktığı bir şiirimi..
Kötüsüyle Güzelliğiyle İstanbul
İstanbul her geçen gün biraz daha gelişiyor güzellişiyor ama malesef bu güzelleşmenin yanındada Orman katliamları,hava kirliliği,trafik çilesi,yetersiz alt yapı gibi sorunlarda çoğalıyor malesef..
Trafiği rahatlatmak için 3.Boğaz Köprüsü ve Marmaray yapılıyor...Marmaray yerinde bir proje olmasına karşın ve bir o kadarda trafiği rahatlatacağına karşın insanlar korkusuyla yüzleşipte denizin 500 metre dibinden bir tünelden geçebilecek mi ? Eğer Marmaray tutarsa İstanbul'lular trafikte rahatlayabilir ee şimdi diyeceksiniz benim arabam var neden kendi arabamla gitmeyeyim..
Arkadaşlar arabanız olabilir,para vermektende kaçınabilirsiniz ama siz kendi arabalarınızla yola çıktığınız hergün trafik zorlaşıyor sonra 3.köprü ve Marmaray yapılıyor ee tahmin edin bu paralar nerden çıkıyor ! İstanbul'un şöyle kısaca zayıf yanlarını anlattım gelelim güzelliklerine...
İstanbul tarihle iç içe geçmiş modern dünyanın ta kendisi.Asya'dan Avrupa'ya sadece 10 dakkaya gidebileceğiniz rüya kent..İstanbul böyle bir yer işte dünyada eşi benzeri bulunmayan bir metropol..
İstanbul içinde Kız Kulesi,Topkapı,Dolmabahce,Beylerbeyi ve diğer gösterişli saraylarını,Yerebatan Sarnıcı gibi tarihi içinde barındırıken Avrupa kısmının yaşam kaynağı olan Maslak,Levent,Ortaköy,Taksim ve Beşiktaş'tada modernize olunmuş bir yaşam var..
Levent'in oo gökyüzünü delmiş gökdelenleri oraya öyle bir hava katmışki gidipte görmeniz lazım anca veya Üsküdar'da Kız Kulesi'nin yanına geçp o eşsiz Ayosofya,Topkapı Sarayı ve Sultan Ahmet Camii'si manzarasında Kız Kulesiyle dertleşmek işte bunların hiçbiri anlatılmaz aslında yaşanır...Gelişiyor ve güzelleşiyor derken bunu kast ettim işte bu bakımdan güzel İstanbul..
İstanbul hep modernize olmuş Avrupai bir hayat var dyen insanlarada Avrupa'yı değil Asya'yı anlatmak isterim..Asya'nın incisi Kadıköy manzarasıyla,insanlarıyla,gösterişiyle bence İstanbul'un en iyi ilçesi..Gelelim Sarıyer-Beykoz ikilisine..Orman havası soluyup deniz keyfi sürmek istiyenler için bulunmaz bir ikili..Evleri 2'şer 3'er katı geçmeyen Beykoz-Sarıyer ikilisi sakin bir hayatın ta kendisi..İstanbul böyle bir yer işte kesinlikle muhteşem bir yer burası İstanbul'a gelipte şu 10 şey yapmadan gitmeyin..
1-)Beykoz-Sarıyer ikilisine birgün ayırın..
2-)Kız Kulesi'nin manzarasını soluyun ve dertleşin..
3-)Boğaz Turuna en az 2 gününüzü ayrınn tavsiyem arabayla gezmeniz..
4-)Eminönü tarihi yarım adayı karış karış gezin hayran kalacaksınız..
5-)Maslak ve Levent'i gezin..
6-)Taksim-Beyoğlu ikilisinde trustlere rehberlik edin..
7-)Kadıköy'e gidin gezin hatta FB-GS derbisini izleyin..
8-)Turkozoo Akvaryum'una Gidin..
9-)Tarihi yerleri (S.Ahmet Camii,Ortaköy Camii,Dolmabahce Sarayı,Ayasofya,Topkapı gibi) gezmeden dönmeyin yok oo çok pahalıya gelir derseniz Miniatürk'e gidin..
10-)Adaları gezmeyi ve faytona binmeyi unutmayın.
Buda Şiir
En gerektiğin günden yine yoksun,tek kaldım her daim
Razı değilim bu duruma
Endişeleniyorum hemde çok
Neden mi ? Çünkü cnım yanıyor...
Canım acıyoru gittgin günden beri,
Aşkım yaşıyor ama ölü gbi
Ne yapacağını blemeyenler gbi
Ağlıyorum her dakika
Lazaletim sn olmayınca
Gülemiyorum eskisi gbi
Üzüntüden,ağlamaktan..
Ne yptığımı blmiyorum..Seni çoq ama çoq seiyorum.
Burdada Kız Kulesi çıkıyoo buda benimm
Kendimden geçiyorum
Issız gzelliğin
Zarif duruşun krşısında
Kndimden geçiyorum adeta
Ufuklarda hssediyorum kndimi
Lyla ile Mcnun gibi
Eşsiz gzelliğin krşısında
Sensiz kalamıyor
İçinde yşamaq isyiyorum adeta..
Buda hayatımın kısa bir bölümünü anlatan yazı
Yıllar GEçiyor Büyüyoruum
Şöyle bir arkama baktımda neler bırakmışım arkamda sevinçler,acılar,kardeşler,ameliyatlar ve daha neler neler..
Bir bakalım şöyle geçmişime;10 Eylül 1995 aranıza Erencan diye yeni bir kişi katıldı ama ismide tam belli değildi aslında neden derseniz aslında ismim Ertuğrul koyulcakmış ama büyüklerimizin (babaanne,anneanne ve dedeler) bu isme dili dönmediği çin ismimi daha modernleştirip Eren koymuşlar sonrada can eklemişler ismimde koyuldu işte..Gelelim okul dönemine ama ondan önce yaşadığım olayları anlatıyı.8 Eylül 2001 ilk defa ameliyata girdim endoskopi ameliyatı oldum midemden küçük küçük parçalar almışlardı.Hastahaneye ilk önce gelmemize rağmen ve ilk sırada benim olmama rağmen benden sonrakiler benden önce girdi ameliyata ve sıra bana geldi ameliyata girmeden o minicik beynimle hep düşünüyodum acaba burdan çıkıp 2 gün sonra doum günümü kutlayabilecekmiyim ! ve 10 gün sonra yeni arkdaşlarımı görebilecekmiyim ! diye...
Ve ameliyat saati geldi çattı doktorlar beni çağırdılar bir elim annemde bir elim babamdaydı doktora emanet ettiler bni ve çıktılar..Doktorların hepsi birbirinden iyilerdi şu soruyu sordum 2 gün sonra doğum günümü kutlayabilecekmiyim ?..
Evet hiç merak etme hatta bzde orada olucağız cevabı geldi ve ağzımı açmamı sölediler ağzımdan bir boru soktular ve ameliyat başladı bende mışıl mışıl uyuyodum tabi
30 dakka sonunda kendimi annemlerin yanında gördüm gözlerimi açtığımda biraz sersemledim yürüyemiyodum beynim dönüyodu çünkü ! bir sürü cisim görüyor anne UFO'lar beni ziyarete gelmş diyodum annemlerde gülüyordu..2 gün geçti doğum günümü kutladım sonra kontroller için hastaheneye gittiğimizde doktorlar bir daha ameliyat olması gerekiyor dediler ama annemler izin vermedi çünkü babamın hastalığından dolayı zaten okula bir sene geç yazılmıştım bu ameliyatıda olsaydım okula yne başlıyamıycaktım !..
18 Eylül'de okullar açıldı ! Yep yeni arkadaşlar edindim hepsi birbirinden değerli arkadaşlar.Herkes genelde kızlar ağlayıp ağlayıp dururdu sınıfta ben şanslıydımki sokak arkadaşım Berke'yle aynı sınıftaydık ilk sınıf arkadaşımda oydu zaten..
Hocamız Hayrettin Karadeniz süper biriydi bana okumayıda o öğretti zaten hiç unutmam o günü..
Hoca Asena'yı tahtaya kaldırmıştı kalk bakalım şu sayfayı oku demişti Asena öğretmenim ben okuyamıyorum demişti hocada tamam kızım otur dedi ve sıra bana geldi ! Eren fırla bakalım tahtaya sesi kulağımda belirdi birden hocam ben kalkmasam dediğimde Hayrettin Hoca:
Len kereta kalk oku dedi ve kalktım okudum bir yandan korkuyodum bir yandan kitabı okuyodum okudu yerime oturdum sınıfta okumayı söken 5. kişi olmuştum ! Hoca bize bir kitap ve kurdele vermişti kitabı hayla saklıyorum
kurdele allah bilir nerede,kimde
Aileden gelen bşr futbol becerim vardı Rıdvan abim Fenerbahce S.K alt yapısında oynuyordu en büyük abimde (Süleyman) İstanbul B.Belediyespor'da futbolcuydu..Bende Fenerbahçe alt yapısında oynadım görenler hayrete düşüyordu babamla konuşuyolardı bu başarımı 3.sınıfta okul turnavasında kupayı kazanarak sergiledim.Toplam 4 maçta 6 gol 2 asist yapmıştım hocaların gözü bendeydi taki son maça kadar son maçımızda Hayretttin Hoca'da maçı izlemeye geldi hoca bana Eren çık forvete desede defans boştu ben defansta bekliyodum topları çıkarıyodum ben forvette olmayına golde olmamıştı maç 0-0 uzatmaya gitmişti Hayrettin Hoca yanına çağırdı ve bağırdı kesinlikle ilerde oynuycaksın geri gelme yok dedi ve ileri çıktım önce şut çektim top kalecide kaldı sonra dikemedi orta sahda top bana geldi gözümü kapattım yallah bismillah ve goll ! Kupa bizimdii
maç sonu hoca hepimizi aldı kafeye götürdü pasta yedirdi unutamadım günlerden biride buydu bu maçtan sonra okuldaki beden hocaları beni her defasında ookul takmına almasına karşın babam izin vermedi ! Çnkü hastaydım..
7'de yeniden final oynadık Müdür'de maçtaydı babamla konuştu ama babam yine izin vermedi ! Hastalığım hyla sürüyodu çnkü..Okulda unutamadığım anılar buydu şimdi 8'deyim bu anıları paylaştığım birbirinden değerli arkadaşlara son senemi geçiriyorum malesef !
Sadece İstanbul ve şiiri paylaşcaktım ama
hepsini yazasım geldii...
