SAVAŞA HAYIR!
(BİR BEBEĞİN FERYADI)
Küçücük bir çocuğum ben, ana kucağında büyüyen.
Anayı, babayı ve ablayı hep özleyen.
Daha top oynamadım, uçurtma uçurmadım çayırlarda.
Umut nedir bilmezken umutlarımı mahvetmeyin
Evde mısır patlatsalar, rüzgâr kapıyı çarpsa korkar ağlarım.
Tüfekler, toplar, tanklar ve uçaklar kin kussa.
Bedenime bir tek mermi dokunmasa,üzüntüden ölürüm
Acı çeken, yaralanan, ölen insanları düşündükçe.
Bu kahrolası dünyaya gelmeyi ben istemedim
Şayet nefes alıyorsam, korkusuzca insan gibi yaşamak isterim
Soğuk kış gecelerinde, sobamız yanmasa da üşümem ben
Annem, babam gibi sizde gönül ateşinizi verin
Ailem yoksul, en küçük çocuk benim daha bebeğim
Rant uğruna zengin mermisiyle ölmek olmasın kaderim
Ekmek verin, aş verin bir damla süt verin beni birazcık sevin
Bu dünyaya geldiğime bin pişman etmeyin
Ben bu kış doğdum ama kar nedir bilmiyorum
Kartopu oynamak kardan adam yapmak istiyorum
Baharda açacak çiçekleri o rengârenk kelebekleri
Kuşları koyunları kuzuları görmek istiyorum
Barış mutlulukken savaş isteyenlere şaşıyorum
Yağmura hasret toprak gibi, anneme hasret yaşamak istemiyorum
Gücüm yetse minicik ellerimle, iğne batırırdım savaş isteyenlerin ellerine.
Acıyı hissetmeleri için sonrada ağlarım canları yandı diye
Minicik tertemiz beyaz tüylü köpek yavrusu verirdim savaş isteyenlere
Taşlaşmış yüreklerinde olmayan sevgi bir nebze yeşersin diye
Minicik kalbimi avuçlarına koyardım sıkmaları için,
öldürme zevkleri bitsin diye!
Konuşabilsen ah bir konuşabilsem haykırırdım;
SAVAŞA HAYIR DİYE!
Hadi ben daha bebeğim aklım ermiyor,
Allah aşkına söyleyin
Sizler kocamansınız.
Bu savaş niye?
Neden haykırmıyorsunuz ?
Savaşa Hayır diye
Durdurun nolur,
Ağlamasın kimse.
Haykırın nolur,
SAVAŞA HAYIR DİYE !
KAN DAMLAMASIN ARTIK
ANA YÜREKLERİNE
Haykırın nolur!
SAVAŞA HAYIR DİYE ! |
Uzun PayLaşım
