Forum'da ara:
Ara


Yazar Mesaj
Mesaj14.08.2009, 11:37 (UTC)    
Mesaj konusu: ibret verici bir yazı

Çocukluğumdan beri dar mekânlardan sıkılır ve bu tür yerlere girmeyip kaçardım. İleri yaşlarda bunun bir hastalık olduğunu anlamış, fakat bu illetten bir türlü kurtulamamıştım. Oysa ki o dar yerlere, şimdi ister istemez girecektim.

Beni sarıp sarmalamışlar ve uzunca bir tabuta yerleştirmişlerdi. Çevremde dolaşanların seslerini gayet iyi duyuyor ve gözlerim kapalı olmasına rağmen, her nasılsa onları görüyordum. Genç yaşta öldü zavallı!. diyorlardı. Halbuki ne kadar çok işleri vardı.

Gerçekten de birçok işim yarım kalmıştı. Meselâ, oğluma iyi bir işyeri açamamış, araba ile renkli televizyonun taksitlerini henüz bitirememiştim. Büyük bir firma kurup, dostlarımı orada toplamak da hayâl olmuştu. Üstelik kış çok yaklaştığı halde odun kömür işini halledememiş ve çatının akan yerlerini aktaramamıştım.

Yarıda kalan işlerimi arka arkaya sıralarken, kulaklarımı çınlatan bir sesle irkildim. Sanki mikrofonla söylenen bu ses, beynimin en ücra köşelerinde yankılanıyor ve; Geçti artık geçti!. diyordu. İçimden:;keşke geçmemiş olsaydı; diyordum. Nereden başıma gelmişti o kaza bilmem ki? Halbuki ne kadar da iyi araba kullanırdım.

Olup bitenleri hatırlamaya çalışırken, dostlarımın çevremi sardığını ve içinde bulunduğum tabutun kapağını örtmeye çalıştıklarını fark ettim. Onları engellemek için avazım çıktığı kadar bağırmak ve çırpınmak istediğim halde ne kımıldayabiliyor, ne de bir ses çıkartabiliyordum. Biraz sonra koyu bir karanlıkta kalmış ve gözlerimi, tabutun tahtaları arasından sızan ışığa çevirmiştim. Dehşet içinde: Aman Allah;ım!.. dedim. Ne olacak şimdi hâlim?

Korkudan hiçbir şey düşünemiyordum. Bu arada omuzlara kaldırılmış ve sallana sallana götürülmeye başlanmıştım. Dışarıdaki seslerden yağmur yağdığı belli oluyor ve su damlacıklarının sesi, tabutumun gıcırtısına karışıyordu.

Cenâze namazı için câmiye gidiyor olmalıydık. Câmi deyince aklıma gelmişti. Çok yakınımızda olmasına ve her gün beş defa davet edilmeme rağmen, bir türlü vakit bulup gidememiştim. Ama her zaman söylediğim gibi, elli yaşına gelince namaza başlayacak ve herkesin şikâyet ettiği kötü alışkanlıklarımı terk edecektim. Evet evet, şu kaza olmasaydı, ileride ne iyi bir insan olacaktım.

Daha önceden duyduğum ve nereden geldiğini kestiremediğim ses; Geçti artık geçti!. diye tekrarladı. Bitti artık!.

Biraz sonra namazım kılınmış ve tekrar omuzlara kaldırılmıştım. Mahallemizdeki kahvehanenin önünden geçerken, her gün iskambil oynadığımız arkadaşlarımın neşeli kahkahalarını işitiyor ve;herhalde ölüm haberimi duymamış olacaklar; diye düşünüyordum. Sesler iyice uzaklaştığında, eğik bir şekilde taşındığımı hissederek mezarlığa çıkan yokuşu tırmandığımızı anladım. Şiddetle yağan yağmurun tabuttaki çatlaklardan sızarak kefenimi yer yer ıslattığının da farkındaydım. Buna rağmen, dışarıda konuşulanlara kulak verdim. Dostlarımın bir kısmı piyasadaki durgunluktan bahsediyor, bir kısmı da millî takımın son oyununu methediyordu. Tabutumu taşıyan diğer biri ise, yanındakinin kulağına fısıldayarak: Rahmetlinin tersliği, öldüğü günden belli!. diyordu. Sırılsıklam olduk ya!.

Duyduklarım herhalde yanlış olmalıydı. Yoksa bunlar, uykularımı onlar için feda ettiğim dostlarım değil miydi?

Yolculuğum bir müddet sonra bitmiş ve tabutum yere indirilmişti. Kapak tekrar açıldı ve cansız vücudumu yakalayan kollar, beni dibinde su toplanmış olan bir çukura indirdi. Boylu boyunca yattığım yerden etrafa baktım. Aman Allah;ım!.. Bu kabir değil miydi? O âna kadar buraya gireceğimi neden düşünmemiştim?

Sessiz feryatlarımı kimseye duyuramıyor ve dostlarımın, üzerimi örtmek için yarıştığını hissediyordum. Tekrar koyu bir karanlıkta kalmış ve bütün âcizliğimle dua etmeye başlamıştım. Yârabbi!. diyordum. Bir fırsat daha yok mu, senin istediğin gibi bir kul olayım. Ve kabrimi, Cennet bahçelerinden bir bahçeye çevireyim.

Aynı ses, her zamankinden daha şiddetli olarak: Geçti artık geçti!. diye tekrarladı. Her şey bitti artık!.

Mezarımı örten tahtaların üzerine atılan toprakların çıkardığı ses gök gürültüsünü andırıyor ve bütün benliğimi sarsıyordu. Son bir gayretle yerimden fırlayarak gözlerimi açtım. Odamdaki rahat yatağımda yatıyor, fakat korkunç bir kâbus görüyordum. Bitişik dairede oturan doktor arkadaşım, beni ayıltmaya çalışarak: Geçti artık geçti!. diye bağırıp duruyordu. Geçti bak, hiçbir şeyin kalmadı!.

Yattığım yerden yavaşça doğruldum. Terden sırılsıklam olmuş ve sanki yirmi kilo birden vermiştim. Dışarıda sağanak hâlinde yağmur yağıyor, şimşek ve gök gürültüsünden bütün ev sarsılıyordu. Etrafımdakilerin şaşkın bakışları arasında kendimi toplamaya çalışırken:

Yarabbi!. Sana zerrelerim adedince şükürler olsun!. diyordum. İyi bir kul olmak için, ya bir fırsat daha vermeseydin?


selam ve dua ile Wink
______________
Mesaj14.08.2009, 11:49 (UTC)    
Mesaj konusu:

Bu Senin Ruyan İse

artik Kotu İşlerden Uzaklaşman Ve Namaza Ve Kurana Başlaman Gerekir benim düşüncem....

ruya tabirlerinde ise bir kimse ruyasında olduğunu goruyorsa o kişinin yakınlarından biri vefaat edeceğine veya başına bir felaket gelecektir diye yazıyor..


allah hayırlara vesile eğlesin.. Wink
Mesaj14.08.2009, 11:57 (UTC)    
Mesaj konusu:

yok hayır benım rüyam değil özeti şöyle ;

hayatı kahve gibi vs yerde zamanını gereksiz harcayıp pişman olan ve
hastanede iken bayılan o andada kendi cenazesini görüp bir fırsat isterken
uyanan bir kişinin son nefesini vermeden artık daha dikkatli olcagını anlatan
bir olay

yani son pişmanlık fayda vermez Idea
______________
Mesaj14.08.2009, 11:58 (UTC)    
Mesaj konusu:

bu hikayeyi nihat hatipoğlu hoca da kandil gecesinde anlatmıştı.gerçekten etkileyici.sizede teşekkürler...
Mesaj14.08.2009, 12:18 (UTC)    
Mesaj konusu:

bende sizin ruyanız sanmistim. Smile
Mesaj14.08.2009, 12:29 (UTC)    
Mesaj konusu:

Allah Razı Olsun Hocam...Gerçekten de iyi bir ders ama nedense bu konularda çok rahat davranıyoruz...Taki iş işten geçinceye kadar...Dilerim yüce Rabbim o gün gelmeden hepimize en iyi şekilde hazırlanmayı nasip etsin....
______________



Mesaj14.08.2009, 12:48 (UTC)    
Mesaj konusu:

bilgiliwebnet yazmış:
bende sizin ruyanız sanmistim. Smile
Very Happy


halimdiktas yazmış:
Allah Razı Olsun Hocam...Gerçekten de iyi bir ders ama nedense bu konularda çok rahat davranıyoruz...Taki iş işten geçinceye kadar...Dilerim yüce Rabbim o gün gelmeden hepimize en iyi şekilde hazırlanmayı nasip etsin....


ecmain olsun amin inşallah geçmiş için af isteyip burdan sonrada tekrar etmessek , mübarek ramazan ayınada giriyoruz. bu mübarek ayı iyi değerlendirenlere ne mutlu Smile
______________
Mesaj14.08.2009, 13:32 (UTC)    
Mesaj konusu:

Kod:
ecmain olsun amin inşallah geçmiş için af isteyip burdan sonrada tekrar etmessek , mübarek ramazan ayınada giriyoruz. bu mübarek ayı iyi değerlendirenlere ne mutlu


Aynen katılıyorum hocam...Ramazan ayı iyi bir fırsat...Tövbe edip yeniden başlamak için büyük bir fırsat...Rabbim hepimize tövbe edip doğru yola kavuşmayı nasip eylesin...
______________



Mesaj14.08.2009, 15:23 (UTC)    
Mesaj konusu:

amin İNŞALLAH
______________
Mesaj14.08.2009, 19:52 (UTC)    
Mesaj konusu:

Tabiki ramazan ayı bizim icin son bir Şanş Tuttmamız gerekir Tüm müslümanlar olarak alevi,sünni,cerkez,kürt vb. Çünkü arkadaşımızında dediği gibi son pişmanlık fayda edmez kısaca Yarının ne olacağını Allah bilir. İşh ramazanıda Görür ve tuttarız.
______________
Geliyoruz sessiz ve derinden!...
Mesaj14.08.2009, 19:57 (UTC)    
Mesaj konusu:

Çok Güzel Bir Hikaye
______________
Mesaj14.08.2009, 19:59 (UTC)    
Mesaj konusu:

teşekür ederiz güzel paylaşım...
______________
Mesaj15.08.2009, 10:15 (UTC)    
Mesaj konusu:

ben de rüyamda o gün içerisinde apartmanın bahçesinde idam edileceğimi görmüştüm x))
çok saçma ve komik bir cümle oldu ama söylemek istediğim şey şu ki öleceğimi bile bile aklıma hiç namaz, allah, öbür taraf, kabir gibi kavramlar gelmemişti. yani böyle bir rüya gören birinin rüyasında bu denli detayları görmesi çok zor bir ihtimal bana göre. ayriyetten uyandığımda da allahım iyi bir kul olacağım tarzı cümleler sarfettiğimi hatırlamıyorum xDD sadece bende bu etkiyi göstermiş olması da muhtemel tabi Xd
______________

Mesaj15.08.2009, 13:01 (UTC)    
Mesaj konusu:

csstore yazmış:
ben de rüyamda o gün içerisinde apartmanın bahçesinde idam edileceğimi görmüştüm x))
çok saçma ve komik bir cümle oldu ama söylemek istediğim şey şu ki öleceğimi bile bile aklıma hiç namaz, allah, öbür taraf, kabir gibi kavramlar gelmemişti. yani böyle bir rüya gören birinin rüyasında bu denli detayları görmesi çok zor bir ihtimal bana göre. ayriyetten uyandığımda da allahım iyi bir kul olacağım tarzı cümleler sarfettiğimi hatırlamıyorum xDD sadece bende bu etkiyi göstermiş olması da muhtemel tabi Xd



şimdi konun ilk cümlelerinde gecen

Alıntı:
Çocukluğumdan beri dar mekânlardan sıkılır ve bu tür yerlere girmeyip kaçardım. İleri yaşlarda bunun bir hastalık olduğunu anlamış, fakat bu illetten bir türlü kurtulamamıştım. Oysa ki o dar yerlere, şimdi ister istemez girecektim.


fobi gibi birşey oldugunu açıklamış birde kaza gecirip bayılınca rüyasındada
tabutun dar oldugu hissine kapılıp pişmanlık duymuş

bizim halkımız geneldede hani zora düşünce pişmanlık duyarız en basitinden
sitemizle ilgilenirken hersey güzeldir fakat silinince pişmanlık duyulur
yada karnımız tok iken açlık hissini anlamamız zordur öldüğümüzde
ahirette pişman olup dünyaya geri dönüp iyi işler yapıcam diye yalvarmanın
hiçbir faydası olmayacaktır her zerre iyilik ve kötüğün orda hesabı verilecektir
imtihan dünyasındayız
selam ve dua ile Wink
______________
Önceki mesajları göster:   


Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Türkçe Çeviri: phpBB Türkiye & Erdem Çorapçıoğlu