Şiddet
savaş artık oyuncakları
bile kirletmiştir.
Tek ayağını kaybetmiş çocuğun yüreğine
kağıt bir
uçak bile korku salabiliyor.Kim bilir belki Filistinli
belki Iraklı
belki Vietnamlı...Belki?...
Ölmek için erken
yaşamak
için geç...
Hepimiz umutsuzluğa düşeriz bazen ve kapalı sanarız tüm
kapıları.Ama bir yanımız hep sıkı sıkya bağlıdır hayata.Yeter ki arkana
bakıp onu görebilesin.
Kuşak farkı
kültür
farkı...Adını siz koyun.
Ancak aile içi çatışma günümüzde
gençlerin en büyük sorunlarının başında geliyor.
Ben yanmazsan
sen yanmazsan
biz
yanmazsak...Nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa?
Görmek istediğin
değişimin parçası ol!
Sadece elime elini vermiş bir el.
Bazen beni o kadar güçlü
o kadar güvende hisettirir ki.
Sadece bie el
bir
sıcak dokunuş...
İnce bir çizgidir özgürlük ve esareti
ayıran.
yetişkin
bir çocuk ve bir kuş.
Yetişkinliğe atılan her adımda hayatın acımasızlığı köreltir insanın
tüm yaratıcılığını.Önüne çıkan her şey yararlanman gereken bir
fırsattır senin için.
Bunların tam aksine keşke hep bir çocuk gibi bakabilsek
hayata.
Farklı olaylar
farklı sonuçlar
ortak
nedenler...
Kadın göz yaşı dökerken erkek silahına sarılmış.
Ve
bir de bez parçası.Birinin göz yaşını silerken birinin az sonra yeni bir göz
yaşına sebebebiyet verecek olan silahını kavrıyor.
Resim boyutu değiştirildi. Resmin tam boyunu görebilmek için buraya tıklayın. Resmin Orjinal boyutları 723x485 px Ve Boyutu 37KB.
Yaptıklarımızın anlam kazanması bizi takdir edenlerin sayısı ile mi doğru orantılı ?
Belki hepimizin cesaretlendirilmeye ihtiyacı vardır.
Karanlık bir gücün kontrol ettiği
şahı koruyan diğerleri miyiz ?
Akın var
güneşe akın
Güneş'i zapt edeceğiz
Güneş'in zaptı yakın : ))
acaba kara kutu rehin mi almış çocuğu düşünemiyor mu düşüncede mi artık sınırlı....
ne kadar mutlular hayata tepeden bakıyorlar sanki...gülerek...
neden acaba...bir selam arkasındaki güç çıkar ilişkisi....böyle mi olacak dünya....