Evin beyi, akşam vakti işinden dönünce, evi perişan halde bulmuştu: Kirli tabaklar, çanaklar sofradan kaldırılmamıştı, yerlerde çamur izleri vardı, yataklar darmadağındı, pijamalar, çoraplar oraya buraya atılmış haldeydi. Üstelik, akşam yemeği de hazır değildi.
Vaziyete bakıp öfkeden deliye dönen adam, epeyce arandıktan sonra, karısını balkonda bir sandalyeye oturmuş, kitap okur halde buldu. Öfke ve endişe karışımı bir sesle:
“Bugün sana ne oldu böyle?” diye sordu.
Kadın, umursamaz bir edayla başını çevirip:
“Hiç, kocacığım!” dedi. “Her akşam bana, ‘Bütün gün evde ne yaptın sanki?’ diye sorardın ya. Bugün birşey yapmadım işte. Evde neler yaptığımı görmeni istedim.”
Annelerinizin ve hanımlarınızın kıymetini bilin .
______________
Senden çok uzaklarda değilim görmesini bilen gözlerin bakışındayım. belki sana senden daha yakın bir yerde, çarpan kalbinin her atışındayım.
M.Aslan
Annelerinizin ve hanımlarınızın kıymetini bilin .
